IFAP'ın 147. Yönetim Kurulu Toplantısı Yapıldı
Uluslararası Tarım Üreticileri Federasyonu (IFAP)'nun 147. Yönetim Kurulu Toplantısı 26-27 Ekim 2006 tarihleri arasında Meksika'da, Meksika City'de yapıldı.
TZOB Genel Başkanı ve IFAP Yönetim Kurulu Üyesi Şemsi BAYRAKTAR, IFAP Yönetim Kurulunun ilk toplantısına Ramazan Bayramı ile çakışmasına rağmen katıldı.
Toplantıya, TZOB Genel Başkanı ve IFAP Yönetim Kurulu Üyesi Şemsi BAYRAKTAR ile TZOB Başkan Danışmanı ve IFAP Asya Komitesi Üyesi Dr. Nurullah ÖZCAN katıldı. Toplantı Meksika Çiftçiler Federasyonu'nun, Amerika kıtasındaki 34 Latin Amerika ve Karaip ülkelerinin katılımıyla aynı tarihlerde gerçekleştireceği “Kırsal Üreticilerin Kıtasal Seviyedeki Konferansı” münasebetiyle, IFAP Yönetim Kurulu Toplantısının da Meksika'da yapılması için davet etmesi üzerine, Başkent Meksika City'de gerçekleşmiştir.
Toplantı, 25 Ekim’de IFAP Kalkınma ve İşbirliği Komitesi’nin (DCC) toplantısı ile başlamıştır. Yönetim Kurulu Üyelerinin kayıtları bu toplantıda alınmıştır. 26 Ekim 2006 tarihinde Meksika Çiftçiler Federasyonu ile IFAP üyelerinin ve diğer Latin Amerika ve Karayip'leri temsilen katılan 34 ülke temsilcisinin katılımı ile yapılan Ortak Açılış toplantısı Meksika Tarım ve Kırsal Kalkınma Bakanı, Meksika Çiftçiler Konfederasyonu Başkanı ve IFAP Genel Başkanı’nın açılış konuşmaları ile başlamıştır.
Daha sonra IFAP Yönetim Kurulu Üyeleri ve temsilcileri kendilerine tahsis edilen toplantı salonuna geçerek 147. Yönetim Kurulu Toplantısı’na başlamışlardır. Yönetim Kurulu, IFAP Genel Sekreteri Mr. David KİNG'in hazırladığı gündem doğrultusunda görüşmeler yapmış, görüşlerini bildirmiştir. Ana hatlarıyla bunlar; önceki dönem faaliyet raporunun irdelenmesi, 2007-2008 çalışma programının tartışılması ve onaylanması, 2007-2010 dönemini kapsayan yeni strateji planının görüşülmesi ve bütçe konuları olmuştur.
Bu esaslar Mayıs 2006'da Kore/Seul'da yapılan IFAP'ın 60. yılı Genel Kurul toplantısında alınan çeşitli tarımsal politika sorunları altındaki başlıklardan oluşmaktadır. Çevresel ve doğal kaynaklar, iklim değişiklikleri, su ve su kullanımı, biyoçeşitlilik ve biyoenerji, ayrıca, tarımsal gıda zincirinde çiftçilerin durumunun güçlendirilmesi, bu alanda çiftçilerin başarısının ortaya konduğu çeşitli örneklerinin toplanması gerekliliği ve bunlardan kazanılan deneyimlerin diğer ülke çiftçileriyle paylaşımı yaklaşımı, pazarda çiftçilere yetki verilmesi konusunda ECART- IFAD-IFAP projesi, pazar girişimlerinin yeniden düzenlenmesi, tarımda yapısal maliyetlerin azaltılması konusunda yeni bir politika önerisi, tarımsal ticaret akışına kur değişim oranlarının etkisi konusunda yeni bir politika önerisi konuları ilk gün oturumunda yer alan konulardan bazılarıdır.
İnsan sağlığı, hayvan sağlığı gıda güvenliği, gıdaların etiketlenmesi ve izlenebilirlik, kırsal yoksulluğun azaltılması ve kırsal kalkınma, bu alanlarda uluslararası örgütlerle işbirliği, yerel projelerle ilişkili ulusal çiftçi örgütleri, Uluslararası İşçi Organizasyonu'nun (İLO) çocuk işçiliğinin önlenmesine dair uluslararası programı hakkında görüşmeler, arazi sorunları ve mülkiyet hakları konusunda IFAP'ın politikasını belirleme, çiftçilerin kalkınması konusunda “hak odaklı” kalkınma yaklaşımında yeni bir politika teklifi konuları toplantıda tartışılarak karara bağlanmıştır.
Kapanış oturumunda da katılımcı 34 Latin Amerika ve Karayip ülkelerinin, ayrıca IFAP'ın Dünya Bölge Başkanları’nın yaptığı konuşmalarda, çiftçi temsilcilerinin ortak mesajı “DTÖ'nün bir sonucu olarak desteklemelerin kalkacak olması hiçbir ülke çiftçisinin kabul edemeyeceği bir gelişimdir. Çiftçilerin gelir seviyesi zaten düşüktür. Tarımsal üretimin sürdürülebilmesi devlet desteğinin devamı ile doğrudan ilişkilidir” mealinde olmuştur. Meksika Dışişleri Bakanlığı’nda yapılan toplantının kapanış oturumu Meksika Dışişleri Bakanı tarafından yapılan bir konuşmayla noktalanmıştır.
Ayrıca IFAP'ın yeni dönemde uygulayacağı politikalara yönelik sekreterlik tarafından hazırlanan bir strateji planı da bu çalışmalarda ele alınmış ve onaylanmıştır. IFAP'ın stratejik amaçlar ve eylemler başlığı altında ele alınacak konular aşağıda açıklanmaktadır.
I-) Hedefler ve Stratejiler
IFAP'ın misyonu ve vizyonu 6 stratejik hedefe dayandırılacaktır. Bu hedefler:
1. Çiftçilerin bilincinin artırılması
Bilgi paylaşımı, karşılıklı destek, fikir birliği ve çiftçiler arasında iletişimin artırılmasını sağlamak,
2. Politika yapmak
Çiftçilerin ortak yararlarının vurgulanması ve bunların politika pozisyonlarına aktarılması ve beyan edilmesi
3. Taraflılık
Dünya çiftçilerinin sözcüsü olarak, çiftçilerin sorunlarını ve endişelerini hükümetlerin ve diğer kurumların katıldığı uluslararası toplantılarda dile getirmek ve dikkatlerini çekmektir.
4. Ortaklık ve temsil
Çiftçilere işlerinde katkıda bulunmak için seçilmiş uluslararası kurumlarla düzenli ve süregelen diyaloglara devam etmek. Uluslararası kurumlarla yapılacak bu diyaloglar IFAP vasıtası ile hem küresel düzeyde yer alacak hem de IFAP'ın bölgesel komiteleri vasıtasıyla bölgesel düzeyde olacaktır.
5. Politika gelişimleri üzerine bilgi sağlanması
Bilgilerin, raporlar, ulusal çiftçi örgütleriyle ilgili küresel olaylar hakkında analizlerin nette dağıtımı.
6. Kapasite gelişimi için çiftçi-çiftçi işbirliğinin desteklenmesi
Gelişmekte olan ülke üye örgütlerinin programlara katılımlarını kolaylaştırmak için ülkelerin örgütlerinin güçlendirilmesi
II-) Politika Öncelikleri
IFAP'ın çalışma odağı çiftçi-ilişkili politikadır. IFAP'ın çalışmalarının içeriği dokuz politika önceliği etrafında odaklanacaktır:
1. Ticaret Müzakereleri ve tarımsal politika reformu
Sürdürülebilir tarım temeli olarak aile çiftliklerinin bugün ve gelecekte bütün politika tartışmalarında, kırsal halkın refah seviyesinin yükseltilmesi ve korunması,
2. Gıda zincirinde çiftçinin yerinin güçlendirilmesi
Gıda zincirinde büyük sanayi yoğunluğu ile karşı karşıya kalan çiftçinin durumunun güçlendirilmesi,
3. Çevre ve doğal kaynaklar
Doğal kaynakların korunması için modern tarımın teşviki ve desteklenmesi,
4. İnsan sağlığı, hayvan sağlığı
Gıda zinciri içinde hayvan refahı, gıda güvenliği ve gıda kalitesinin yükseltilmesi için modern tarımın desteklenmesi,
5. Araştırmalar
Araştırma önceliklerinde ve tarımsal araştırma projelerinin yönetiminde araştırmacılar ve çiftçiler arasında işbirliğinin güçlendirilmesi,
6. Kırsalda yoksulluk ve açlık
Gıda güvenliği, yoksulluğun yok edilmesi ve fırsatları artırmak için çiftçi gelirinin yükseltilmesi için baskı yapmak. Kendi kendine yeterliliğin geliştirilmesine katılımda çiftçi örgütlerinin güçlendirilmesi için çiftçi-çiftçi işbirliğinin desteklenmesi,
7. Dünya çiftçileri tüzüğünün 10 prensibi
Çiftçiliğin bir meslek olarak tanınması ve insanlığın refahı için katkılarının farkına varılmasının sağlanması,
8. Kadınını tarıma katkılarının farkına varılması
Çiftçi örgütlerinde kadınların da karar mekanizmalarında yer almalarının sağlanması,
9. Genç çiftçilerin tarıma katılmalarının kolaylaştırılması
Çiftçiliğin çağa göre yenilenmesinin kolaylaştırılması için tarım politikalarının vurgulanması: tarımın bir meslek olarak desteklenmesi, çiftçiliğin nesilden nesile geçmesi, çiftçiliğin düzenlenmesi,
Son beş yılda IFAP'ın stratejik yönünü etkileyen altı ana küresel trend vardır.
a. Artan küreselleşme ve küresel karar-alma
Küreselleşme artmaktadır ve daha da fazla karar-alma uluslararası seviyeye taşınmaktadır. Hükümetler kendi ulusal tarım ve ticaret politikalarını uluslararası seviyeye (örneğin; DTÖ, çevresel konvansiyonlar, CODEX, OIE ve ILO da olduğu gibi) uyumlaştırmak için çok daha fazla çalışmaktadırlar. Bu IFAP'ın yetki alanlarıdır ve uluslararası gündem artıkça IFAP'a talepler artacaktır. Gelişen uluslararası gündem IFAP sekretaryasının güçlendirilmesini ve uluslararası tartışmalarda ulusal çiftçi örgütlerinin daha kuvvetli katılımını gerektirmektedir. Çoğu IFAP üyeleri geniş ölçüde uluslararası politik konu ve tartışmalarda yer alacak kapasiteye sahip olmadığından IFAP'ın programlarının parçası olarak bu kapasitenin artırılması için artan kaynakların bulunması gerekmektedir.
b. Sürdürebilirlik konularına artan ilgi
Johannesburg'da Eylül 2002'de düzenlenen ve Hükümet ve Devlet başkanlarının katıldığı sürdürebilir Kalkınma BM Dünya Zirvesi Sürdürebilirlik konularını uluslararası gündemin zirvesine koymuştur. Çevresel yönetim, gıda güvenliği, hayvan refahı gibi soruları içermektedir. Zirve kamu-özel ortaklığını bu sorunlara yönelmenin bir yolu olarak taraf oldu. Sürdürebilirlik konuları sanayileşmiş ülkelerde uzun zamandır tüketicilerin, vatandaşların ilgisi olmuştur, bugün ise küresel konulardır. Tarım hem olumlu yönde (çevresel hizmetlerin karşılanmasından faydalanma) ve olumsuz yönde (kirlilik maliyeti) etkilenecek ana sektörlerden birisidir. Bu bakımdan sürdürebilirlik sorunlarına eğilmek IFAP'ın çalışma programının devamlı bir parçası olması gerekmektedir.
c. Uluslararası konuların teknik karmaşıklığının artması
Uluslararası işbirliği standartların uyumlaştırılması alanlarında CODEX komisyonlarında, uluslararası hukuki toplantılarda ve antlaşmalarda olduğu gibi kural yapma alanında genişlemektedir. IFAP, Paris genel merkezinde teknik ve hukuki kapasite genişliğine sahip değildir, bu yüzden gerekli uzman ve danışmanlar büyüyen IFAP ağında daha fazla aranacaktır. Bunu etkili bir şekilde yapmak için kaynakları harekete geçirmek gerekmektedir ve IFAP'ın çiftçi gündemini kontrol altında tuttuğundan emin olunmalıdır.
d. Küresel ekonomik gelişmenin dengesiz yapısına endişelerin artması
2000'de BM Milenyum Zirvesinde ülke ve devlet başkanları 2015'e kadar 8 Milenyum Kalkınma hedeflerine ulaşmaya söz vermişlerdir. Bu Eylül 2005'de BM Yeniden Değerlendirme Zirvesinde doğrulandı. Bu hedefler çoğu uluslararası kurumların ve kalkınma ajanslarının gündemini oluşturdu. Tarımı özellikle etkileyen bu hedeflerden ikisi; (daha çok kırsal alanlarda bulunan) aşırı yoksulluğu ortadan kaldırma ve açlığı azaltma. Aynı zamanda cinsiyet eşitliği anahtar amaçtır.
Dünyanın çoğu yerindeki kalıcı yoksulluk ve “sahip olanlarla sahip olmayanlar” arasındaki genişleyen uçurumun küresel denge, göç ve barış için anlamı vardır. Yoksulluk ve kalkınma sorunları artarak tarımı etkileyen uluslararası tartışmaların odağı haline gelmektedir. Şimdiki DTÖ turu Ticaret Müzakereleri Doha Kalkınma Turu olarak adlandırılmaktadır. Bugün sanayileşmiş ülkelerde bile ulusal çiftlik politikaları bu küresel gelişme politikalarından etkilenmektedir.
e. Ekonomik liberizasyonun artması
Ulusal ekonomik politikaların liberizasyonu küresel dünyada kesin olarak yerleştirilmiş eğilim olarak gözükmektedir. Bu düşük maliyette tarımsal ihracat ülkelerindeki çiftçilere kâr getirmektedir, fakat bazı ülkeler için rekabet eksikliği, uluslararası standartları ve izlenebilirlik ihtiyaçlarını karşılamayan ürünler eksikliği bakımından uyum sonuçlarına sahiptir. Örneğin; IFAP bundan dolayı yapı maliyetini azaltma ve tarımda bürokrasi, gelir güvenliği ağ programları, gelişmekte olan ülkelerde tarımı modernleştirmek ve uluslararası standartları karşılamak için kapasite geliştirme ile ilgili konularda sorumlu olarak gösterilecek bir kurumdur.
f. Tarımı desteklemeden hükümetin geri çekilmesi ve dünya çapında çiftçilerin politik gücünün azalması
Tarıma hükümet desteği çoğu ülkede baskı altındadır. Hükümetler tarıma desteği geri çektikçe, çiftçilerin geçimlerini belirlemede geniş perakende dağıtım zincirleri, sivil toplum örgütleri ve medya gibi diğer aktörler daha belirgin hale gelmektedir. Daha da fazlası, çiftçi nüfusunun büyüklüğü çoğu sanayileşmiş ülkelerde nüfusun sadece yüzde 1'i civarında seviyeye düşmüştür.
Bundan dolayı, çiftçiler geçmişte olduğu gibi politik etkiye sahip değillerdir. Bu gelecekte IFAP'ın işleyişi için anlama sahiptir ki, bu da tarım-gıda sektöründe fakir sahibi olan liderlerin bulunduğu diğer örgütlerle işbirliğinin geliştirilmesini önermektedir. Aynısı, kamu yararına olan tarım desteğinin zamanla azaldığı ve çiftçi toplumu arasında yüksek kırsal yoksullukla sonuçlanan gelişen ülkelerde de geçerlidir. Bu eğilimin anlamı gelişen ülkelerde çiftçi örgütlerinin kuvvetlenmesi için çok çaba harcanması gerekmektedir.
g. Büyük çok uluslu şirketler tarafından tarım-gıda zincirinin egemenliğinin artırması
Son yıllardaki en büyük gelişme, küresel tarım-gıda zincirinin oluşmasıdır. Çok uluslu şirketler dünyanın her yerinden ürünleri toplamaktadır ve yine dünyanın her yerine satmaktadır ve çiftçilere özel sektörün bütün imkânlarını sunmaktadırlar. Bu tür gelişmeler IFAP'ın rekabet politikaları alanında, pazarda çiftçi örgütlerinin teşviki gibi konularda daha aktif olmasını gerektirmektedir.
h. Sivil Toplum Örgütlerinin ve Medyanın uluslararası politikarda politik etkisini artırmak
Oxfam, Greenpeace ve hayvan hakları hareketleri gibi sivil toplum örgütlerinin uluslararası tarım ve kalkınma gündemine etkisi çok büyüktür. Bu nedenle IFAP özellikle gelişmekte olan ülkelerde çiftçi örgütlerinin güçlenmesi daha aktif olması gerekmektedir.
i. İleri gelişmekte olan ülkelerin politik ve ekonomik ağırlığının artması ve uluslararası politikada geçiş ekonomileri
Küresel politik gündem artık G-8'ler (çoğunluk sanayileşmiş ülkeler) tarafından yönlendirilmemektedir. Çin, Hindistan, Endonezya, Brezilya ve Rusya gibi ileri gelişmekte olan ülkeler ve geçiş ekonomilerinin artan bir etkisi vardır. IFAP bu ülkelerde yeterince örgütlenememiştir. IFAP'ın bu bölgelere odaklanması gerekmektedir.
IFAP çalışmaları, dünya çapında hızla değişen çevre, küreselleşme, liberalleşme ve tarım sektöründen beklentilerdeki değişikliklere karşı çiftçilerin pozisyonunu geliştirmeye odaklanmalıdır. Küreselleşme arttıkça ve karar-alma uluslararası seviyeye taşındıkça çok iyi organize ve küresel ağın bir parçası olmak IFAP'ın ulusal çiftçi örgütleri üyeleri için oldukça değerlidir.